Macarlar,
Fin-Ugor kavimlerinin Ugor kolundandır. Macar adı, bu kolun diğer adı olan,
Manysi-er’den gelmektedir. İlk yurtları İtil (Volga) ırmağının yukarı
kısımlarıdır. VI. yüzyılda Sabarlar tarafından güneye itilen Macarlar, Hazar
Kağanlığı’na bağlanmışlardır. Bu dönemde yaşadıkları bölge, Don ve İtil
ırmakları arasıdır. Macar tarihinde ve destanlarında önemli bir yer tutan bu
bölgeye Macarlar, Etel-Közü adını vermişlerdir. Bu bölgede Onogur Türkleri’nin
de karışmasıyla bugünkü Macar milletinin çekirdeği oluşmuştur. Macarların diğer
adı olan Hungar sözü de bu Onogur’dan gelmektedir.
Macarlar,
IX. yüzyılın sonlarına doğru Peçenekler tarafından batıya itilmişlerdir. Bu
sırada başlarında Hazar Türkleri’nden Kabar oymağından Almışoğlu Arpad
bulunuyordu. Artan Peçenek baskısı karşısında daha da batıya kayan Macarlar,
896 yılında, kendi adları ile anılan bugünkü yurtlarına geldiler. Bu bölgede
Avrupa içlerine yaptıkları akınlar ve Almanlarla giriştikleri mücadelelerle
adlarından uzun süre söz ettirdiler. 1000 yılında Katolik mezhebini kabul
ederek Hristiyanlaşmışlardır. Macarlar, Avrupa’da Slâvların birlik
oluşturmasını engellemişler ve ayrıca Almanların Balkanlara sarkmasını da
önleyerek denge unsuru olmuşlardır. 150 yıl kadar Osmanlı idaresinde yaşayan
Macarlar, Avrupa’da önemli bir güç olarak, günümüze kadar gelmişlerdir.