Seyran Süleyman
EY, GÖÑÜL!,
Ey, göñül
qayda qaçarsıñ,
Qaysı qaya
sırtına.
Ah çekip,
qayda yaĢarsıñ,
Dalmay
sevgi dalına.
Ey, göñül,
dertiñniñ dermanı,
Sevgi degen
duyğuda,
Ġç dolmay
onıñ kervanı,
Ömür keçmey
yuquda.
EYVAH!...
Eyvah,
ay-yarıq yoq, zulmet etrafta,
Eyvah, qan
töküle er bir tarafta.
Eyvah,
cealetiñ tamırı epkin,
Eyvah, iç
yeñilmey ne nefret, ne kin!
Eyvah,
qalpler buzday, körünmey kerem,
Eyvah,
qayda baqsañ, er yerde elem.
Eyvah, dost
yanıqta bilinmey qala!
Eyvah,
anasını terk ete bala.
Eyvah,
unutıla adalet, ürmet,
Eyvah,
parça-parça bolüne millet!...
Acep,
qaydan keldi bizge Ģu lânet?!
Maşa
Soldatova
İSMAİL
GASPRALIĞA BAĞIŞLANA
Qırımtatar
tiline tercime etken – Seyran Suleyman.
Yüksek tura
Çufut Qale
Yüzünde
qaar ve nale.
ġarq tarafa
çevirilip,
Yata
Salaçıq kerilip.
Ulu filis
ösken anda
Özen, qaya
arasında.
KüneĢ
nurlarını sarıp,
Ġlim
deryasına dalıp.
Onıñ usta
“Terciman”nı, Yarıp keldi zift tumannı.
Büyük
tillerde yazıldı
Em tillerde
baqiy qaldı.
O, maarif
hızmetinde,
Ziya saçıp
ketken ögge.
Öz halqını
candan sevgen,
Dost edi
Turgenevnen
Talebesi
böyle dedi,
Bir kün
mezarı ögünde:
“BoĢuna
keter ömrümiz
Unutsaq
ocamıznı biz!”
Bombeyde
mektepler açqan
Halq
tilinde oldı destan.
Aqıl
feraset saibi,
Alâ tiri
cesür qalbi.
Alâ bugün
Ģiar eĢitile:
“Birlik
tilde, fikirde em iĢte”.