.jpg)
Seyran Süleyman
MEN DÜNYANI
BİLMEYİM
Men dünyanı
bilmeyim,
Dünya meni
bilmey.
Yalısına
çıqarıp,
Nazarıma
ilmey.
Sersem kibi
adaĢam,
Doğru,
tüzgün yolda.
Ğam çoqlaĢa
yük olıp,
Ümüt söne
horda.
Soñ
ğayrıdan tutaĢa,
Meni ögge
itey:
“Soñ
nefeskece yaĢa!”, –
Dep küç
bermek istey.
Men dünyanı
bilmeyim,
Dünya meni
bilmey.
Gece
kündüzden qaçıp,
Yaqın bile
kelmey.
Yanıp
söngen ay nuru,
Acep, neler
duya?
Nurunı em
doğura,
Em öldüre
dünya.
MİLLİY AVA
Ortalıqta
birev
Çalsa
milliy avalar
Unutıla
eken
Elem, dert
ve davalar.
Belli ola
bilem
Belki bir
çoq saada
Tek çalğıcı
kibi
Men
çalalmam sanada.
Diñlemekçün
doğdım
ġükür olsun
buña da.
Milliy ava
– deva,
Er bir
ğamdan dünyada.
2006 s.
iyün 4
QADINLARĞA
BAĞIŞLAV
Qadın eli aylandıra seyyareni,
Qaysı erkek
sevmez ana ve yareni?
Kerek degil
qadın içün qurban çalmaq,
Yeter efkâr
basqanda göñlüni almaq.
Nazik
endam, qara qaĢlar, elâ közler,
Elden
qaçırmayıq bu baylıqnı bizler.
Ğaflet
qalsaq duĢman bizni qarğar, yüzler,
Alıp qaçar
tatar qızın, qalmaz izler.
Yılda bir
kere ola mevsim-i baar,
Baarni baar
etken – qadın ve qızlar.
Kimge
dalfes yaraĢa, kimge fırlanta,
Kimi
paynözü yüre, kimde – qoranta.
Eskiden
qalğan adet – ellerin öpmek,
Eki Ģey
muqaddestir – qadın ve ötmek.
Alemdeki
eyilik – qadınnıñ iĢi,
Qadın-qızlar
olmasa, niĢler er kiĢi?!
TaĢıy yürek
astında balanı qadın,
Ana
qartayğan soñra kim çeker qaydın?
Barıp da,
qadınlar, biz muğaytsaq eger,
Bizni
bağıĢlañız, bağıĢlañız sizler.
Aylansın
seyyare, aylansın toqtamay,
Dünyalar
turğance tursun qadın-apay!
2004 s.
mart