.
Üç buçuk milyon Türk’üz, ocağa ateş
düştü
Seyredin Müslümanlar; Hamus-Hama
yanıyor.
Göğsümde delik açan, zalimce Esat
coştu
Özümden akan kana; zevkle ekmek
banıyor.
Kedi eti ödüldür, bir günkü emeğimiz
Günlerce açız dostlar; fareler
yemeğimiz.
Şu dünyada kimsem yok; derdimi dinle
sırdaş!
Aynı kanı taşırız; bunaldım yetiş
Gardaş!
Bayırbucak yerle bir, bombalandı
daha dün
Balalarım nefessiz, canlı canlı
gömüldü.
Buna can mı dayanır? Yüzüme doğmuyor
gün
Dostlara bağladığım umutlarım
yamuldu.
İnsanlık utanmıyor ar damarı çatladı
Ülkemdeki iç savaş, zulmü beşe
katladı.
Şu dünyada kimsem yok; derdimi dinle
sırdaş!
Aynı kanı taşırız; bunaldım yetiş
Gardaş!
Sizinle konuştuğum, dilimi yasaklayıp
Soyları Türkmen diye meydanlarda
astılar.
Dış dünyaya açılan sesimi kısıklayıp
Acımadan üstüme, böcek diye
bastılar.
Tutsaklık küflü hançer, yüreğime
batıyor
Ölüme ramak kaldım, nabzım zar-zor
atıyor.
Şu dünyada kimsem yok; derdimi dinle
sırdaş!
Aynı kanı taşırız; bunaldım yetiş
Gardaş!
Yetiş ki ciğerime; ciğerinden nefes
ver
Tekrar senin yanında, başım dikçe
durayım.
Albayrağın yanında, Gökbayrağa kanat
ger
Palazlanıp düşmana, tüm gücümle
vurayım.
Sağ başımda babamdır, nefessiz yerde
yatan
Bizler şehit düşsek de; yaşasın Eziz
Vatan!
Şu dünyada kimsem yok; derdimi dinle
sırdaş!
Aynı kanı taşırız; bunaldım yetiş
Gardaş!
İsmail Süklüm
.