Türk´üm ! Bu vatanın öz evladıyım
Sevgiyi keşfeden, bulan Türk’üm ben
Yurduna şan verenlerin adıyım
Üç kıtada izi kalan Türk´üm ben
Fatih, Yavuz benim, Atatürk benim
Tarihe ün salmış bir kutlu genim
Yüzüm al rengidir, bayraktır tenim
Cenk meydanlarında gülen Türk´üm ben
Toz kondurmam vatanıma, ilime
Geçit vermem, tutsaklığa, zulüme
Helal yerim, nasır düşer elime
Sofrası meydanda olan Türk’üm ben
İnsanlık ülküsü yaşasın diye,
Hiç boyun eğmedim, krala, beye.
Dünya denilen şu kocaman köye
Kutlu görev için gelen Türk’üm ben
Türkülerimizde mertlik okunur
Aşk tezgahımızda, sevgi dokunur
Hakk sözü cümlenin başına konur
Eğriyi, doğruyu bilen Türk’üm ben
OBALI, ekmeği dosta bölünce
Barış çiçek açar kendi halince
Yüce Yaradan’dan emir gelince
Gözünü kırpmadan ölen Türk’üm ben
mustafa bilir (aşık obalı)