Men
bir gulam, yük altında ezilmişem, gardaşım!
Sevinç
bilmez bir mahkumam, ahuzardır sırdaşım.
Damga
vurub, zencirleyib tullamışlar zindana,
Karlı
buzlu cehennemler mesken olmuşdur bana.
Mene
dinme, sus deyirsen, ne vahtacan susacam?
Buhranların,
hicranların mahbesinde galacam?
Niye
susum, konuşmayım; insanlıkda payım var,
Menim
ana vatanımdır talan olan bu diyar.
Niye
susum, konuşmayım; Türk yurdudur bu toprak!
Oğuzların,
elhanların vatanında kimdir, bak!
Bu
dünyada azadlığı şan şöhretten üstün tut,
Alçaklığı,
yaltaklığı rezilliyi sen unut!
Nece
susum, konuşmayım, men eyleyim heyanet?
Hanı
sevgi, hanı vatan, de harda galdı millet?
Men
bir gulam, yerim altun, suyum gümüş, özüm aç!
Atam
mahkum, anam sail, elim her şeye möhtaç.
Men
Türk evladıyam, derin aklım, zekam var.
Ne
vahtacan çiynimizde gezecekdir yağılar?
Ne
kadar ki hakimlik var, mahkumluk var, ben varam!
Zülme
garşı isyankaram, ezilsem de susmaram!”
.
Ziyaretiniz için teşekkürler..