TURAN DUASI

            

         Seni, acundan yüce tek ‘var’ saymışım Tanrı’m

Göğe değen başımı, yere eğmişim Tanrı’m

Ve gönlümde yanına çiçek koymuşum Tanrı’m

Bu sevgiyi sen verdin, bu da benim nazımdır

Korkak kullarca değil, erkekçe niyazımdır

 

Ey Tanrı’m, yüce Tanrı’m

Kat, gücü güce Tanrı’m

Bölük bölük bölündük

Sonumuz nice Tanrı’m

 

Sensin derdi yaratan, derman olan yine sen

Sensin Türk’ü yaratan, ayrı kılan yine sen

Yüce dağlar birleşir, eğer ki sen ‘ol’ desen

Dilersen kes hakkımı ekmeğimden, suyumdan

Bu birlik, varlık demek esirgeme soyumdan

 

 

 

Kapına durdum Tanrı’m

Yere diz vurdum Tanrı’m

Çek şu kızıl perdeyi

Bir olsun yurdum Tanrı’m

 

Tanrı’m, şerefim için, namusum, dinim için

Şerefsize bilenen şerefli kinim için

‘Ben’ dedim ya, andolsun, sanma ki benim için

Ahlaksız çarklar için, saklanmaz farklar için

Şu çakal insancıklar, şu bozkurt Türkler için

 

Açtım elimi Tanrı’m

Çözdüm dilimi Tanrı’m

Kabul et bu duamı

Arz-ı halimi Tanrı’m

 

Bir gece, ağlar gibi kurtlar uludu dağdan

Gözlerime kan değdi, dokuz yaralı tuğdan

Bir türkü, bir de ağıt kopardım eski çağdan

Türküm umudum olsun, ağıdım yaram olsun

Türküsüz ve ağıtsız gün bana haram olsun

 

Bu acı beter Tanrı’m

Sanmam ki biter Tanrı’m

Belki benden artar da

Neslime yeter Tanrı’m

 

Bizi zulme bileyen bu kutlu güç senindir

Haklı ve yiğit kılan terefli taç senindir

Türk olmaksa suçumuz, bu soylu suç senindir

Sanma ki bu sorgudur, sen Tanrı’sın, ben kulum

Sen sabırda zenginsin, bense işte yoksulum

 

Dört yanım soru, Tanrı’m

Hepsi en zoru Tanrı’m

Soruların zorundan

Soyumu koru Tanrı’m

 

Sen Tanrı değil misin, adını yargılatma

Sana Tanrı deyince, dinimi sorgulatma

Ya adam et bunları, ya beraber yaşatma

Kanı bozuk olanlar ‘Türk’üm’ diyemesinler

Ve Türk’ün dik başını yere eğemesinler

 

Gökçek Tanrı’m, gök Tanrı’m

Sevgisi büyük Tanrı’m

İti kurda baş kılma

Bu ne ağır yük Tanrı’m

 

Şimdi beni ezenler, demek soyumu bilmez

Bozgunun ardındaki mutlak toyumu bilmez

Demek beni bilir de, deli huyumu bilmez

Çin’de kırkbir çeriyle ihtilal yapan kimdi?

Peki o uslanmaz kan hangi bedende şimdi?

 

Şükür ki bende, Tanrı’m

‘Niçin’i, sende Tanrı’m

Bugünü de kutlu kıl

Gözlerim dünde Tanrı’m

 

Türkiye benim yurdum, canım kurban bu yurda

Fakat bir dağ az gelir mayası hür bozkurda

Kıralım şu zenciri artık ferman buyur da

Sınırları bozalım, yeni baştan çizelim

Kendi toprağımızda hesapsızca gezelim

 

Bir ferman buyur Tanrı’m

Dünyaya duyur Tanrı’m

Türk’ü Türk’e kavuştur

Var beni ayır Tanrı’m

Çünkü o gün her ölen

Sadece uyur Tanrı’m

 

 Ali KINIK

.