DÜNYA BİZİM KADAR

            




            Yapılanı duyarım, elim varmaz yazmaya.

Ağlanacak halimiz, ağlamam, ağlayamam.

Müslüman’sa bir tek Türk, yeter ordu bozmaya.

Kara bana yakışmaz, bağlamam, bağlayamam.

 

Yüreğimi yoklarım, Uygur’un kanı akar.

Çeçenya’da sümbülde, kokla şehidim kokar.

Musul, Kerkük bekliyor, Karabağ mahzun bakar.

Ululemri beklerim, çağlamam, çağlayamam.

 

Çin zulmüyle boğuyor, doğu Türkistan tutsak.

Gölgemizden korkardı, surlar der biz unutsak.

Türk dünyası kurulmuş, kalkıp el ele tutsak.

İmkânsızım imkânı, sağlamam, sağlayamam.

 

Ben ki! Anadolu’da, ölümü öldürmüşüm.

Zalimin önünde sur, mazlumu güldürmüşüm.

Şahadet arzusuyla, yüreği doldurmuşum.

İçim yanar içini, dağlamam, dağlayamam.

 

Kardeşi esir olan, hürriyeti yaşamaz.

İmanda zayıflayan, dorukları aşamaz.

Ölümü korkutmayan, bentlerini aşamaz.

Geçmiş ile gönlümü eğlemem, eğleyemem.

 

Hangi yöne bakarsam, dost görünür düşmanlar.

Ortadoğu kan ağlar, ihanete pişmanlar.

Çin’i, Rus’u, Coni’si, bilsinler ki şişmanlar.

Bu çağlayan coşacak, bağlamam, bağlayamam.

 

Sur üstüne sur yapsan, geleceğiz bilesin.

Batan güneş doğacak, gözlerini silesin.

Müslüman’san ve Türk’sen, onlar için çilesin.

Kalender’im aczimi, söylemem, söyleyemem.

 

23. Şubat 2019

Haşim Kalender

Kalan Ne Der Kalender kitabımdan