Dede’m Korkut ( 2 )

         

Dedem Korkut ile hâlleştik yine
Rüyamda yanıma “gel “dedi sustu
“Belki merhem olur sözüm derdine
Nasihat vereyim al” dedi; sustu

“İsmimin zikriyle geldi davetin
Derdini anlatmak asıl niyetin
Merâmı da budur iş bu avdetin
Çatma kaşlarını gül” dedi; sustu

Dedim; Dedem Korkut Kadı kararsız
Şehir mikrop doldu der ki zararsız
Doğrum doğru diyor doğru yararsız
“Fitneyle dolu bu yol” dedi; sustu

Dedi ki; “ırmaklar yatağa akar
Katran erise de olmaz ki şeker
O cinsi bozuklar cinsine çeker
Devleti yıkar mı yel” dedi; sustu

Dedim; Dedem Korkut sebebi Kadı
En öne fırladı bunların adı
Billah ağızların kalmadı tadı
“Yedikçe isterler yal” dedi; sustu

“Kadıya kısasta hayat vardır de
Sözden anlamazsa ayet vardır de
Türkoğlu’na yalnız aslı kârdır de
Yoksa adaleti çöl” dedi; sustu

Dedim; Dedem Korkut aş yiyen azdı
Biz kucak açtıkça kuyular kazdı
Puştlar öbek öbek her yana sızdı
“Dikenden olur mu gül” dedi; sustu

“Gâhi yer yarılsa gâhi çökse yer
Hiç at sahibine vurur mu eyer
Mecelle yasası bulsaydı değer
Kopardı onlardan dil” dedi; sustu

Dedim; Dedem Korkut hangisi doğru
Yağrı mı yağrıdır bunlar mı yağrı ?
Ne zaman bitecek sinede ağrı
“Yezitten dost olmaz bil “dedi; sustu

“Gök oğuz inlerken mahzunum diye
Düşmanı zararsız bilmek te niye
Emanet olur mu ciğer kediye
Geldiği deliğe sal” dedi; sustu

Dedim; Dedem Korkut tarih dâvâcı
Onu şâd etmedik bağrımız acı
Kiracı bizlere diyor kiracı
“Onlar yemekteki kıl” dedi; sustu

“İhanet dediğin kansızda coşar
Kabarıp kabarıp çapını aşar
Akrep akreplikte inatta yaşar
Boynuna geçmeli tel” dedi; sustu

Dedim; Dedem Korkut asıldan kaçtık
Bil cümle insana kucağı açtık
Açılım diyerek uçtukça uçtuk
“Kul önce ırkına kul” dedi; sustu

“Eğer yüz verirsen dölü bozuğa
Doyunca zehiri katar azığa
Çok fazla azanı takın kazığa
Asmayın darılır dal” dedi; sustu

Dedim; Dedem Korkut ışkım çoğaldı
Seni dinledikçe meşkim çoğaldı
Bu necip vatana aşkım çoğaldı
“Bu sana yakışır Hâl” dedi; sustu

“Turan’ı unutma ülkünü yaşat
Kızılelma ile cihanı kuşat”
Dedim; Makberî’ye bir nefes bahşet
“Gönlünün kelâmı bal” dedi; sustu

____________Makberî……15/10/2014……17:10….İst

Ahmet Akkoyun (Makberî - Ahmet Akkoyun)






.