Kan
ağlıyor Urumçi, buz tutmuş karanfiller
Bir
yanda zalim gürûh, öbür yanda gafiller
Ahenk
kesildi birden, teli koptu sazların
Gökleri
yarıp geçti yankısı niyazların
Kırdılar
kalemleri, yazanı susturdular
Urumçi’de
bir garip ozanı susturdular
Hakikat
tuz buz oldu susturulunca ozan
Biz
baharı beklerken kapıyı çaldı hazan
Gök
bayrak kefen olmuş Abdurrahim Heyit’e