Seyran Süleyman
Mayıs
ayında yas tuttı Qırım,
Mavı kökni
çaqtı bir yıldırım.
Tamçı-tamçı
közyaĢlar töküldi,
Ana-yurtundan
millet sürüldi.
Çölü,
dağları, qır, yalı boyu,
Evi,
azbarı, mal-mülkü, köyü,
Episi,
tuvğanı, qaldı yerinde,
Kelgen-keçken
avcılar elinde.
Tatar
qanından taĢtı neerler,
Sıra-sıra
tizildi qabirler.
O mayıstan
soñ keçti çoq aylar,
KüreĢ
yolunı seçti aqaylar.
Hor
astından baĢ köterdi millet,
Qartlardan
yaĢlarğa bir vasiyet:
“Bizni alıp
barıñ ana-yerge,
O yer
asabalıqtır sizlerge”.
Bugün
yañıdan baĢ köterdi millet,
Yuqudan
uyana evliyalar.
Bay
Qıyatta, Sudaqta baĢtaĢlar,
Qaytadan
tiklene, ey, yurtdaĢlar.
Barsın,
qurulsın cami, mektepler,
Barsın,
birleĢsin millet, mezepler,
Mayıs
ayında güllensin yuvĢan,
TATARLIQ
QIRIMĞA KETĠRSĠN ġAN.
2004 s.
aprel 1
Ziyaretiniz için teşekkürler..