Vaktiyle Bursa’ da bir Müslüman, bugünkü adı
Arap Şükrü olan muhitte çeşme yaptırmış ve başına bir de kitabe eklemiş: “Her kula
helâl, Müslüman’a haram!”
Bursa
başkent, tabii. Osmanlı karışmış, bu nasıl fitnedir diye…
Gitmişler
kadıya şikâyete. Adam yakalanıp yaka-paça kadının huzuruna getirilmiş. “Bu nasıl
fitnedir, dini İslâm, ahalisi Müslüman olan koca devlette sen kalk,
hayrattır, sebildir diye çeşme yaptır ama suyunu Müslüman’a yasakla! Olacak iş
midir, nedir sebebi, aklını mı yitirdin?” diye çıkışmış.
Adam:
-
“Müsaade buyurun, sebebi vardır, lâkin ispat ister, delil şarttır…” dedikçe
kadı kızmış:
-
“Ne delili, ne ispatı? Sen resmen fitne çıkardın. Müslüman ahalinin huzurunu kaçırdın. Katlin vaciptir!” demiş. Demiş ama bir yandan da merak edermiş:
-
“Nedir gerekçen?” diye sormuş.
Adam:
-
“Bir tek Sultan’a derim…” diye cevap verince, ortalık yine karışmış. Söz
Sultan’a gitmiş, adam yaka paça saraya götürülmüş. Padişah da sinirlenmiş ama
diğer yandan o da meraklanırmış:
-
“De bakalım ne diyeceksen. Bu nasıl iştir ki, hem çeşmeyi yaparsın, hem de 'her
kula helâl, Müslüman’a haram' yazarsın?”
Adam, başı önünde konuşmuş:
-
“Delilim vardır, lâkin ispat ister.”
-
“Ya dediğin gibi sağlam değilse delilin?”
- “O
zaman boynum, hükme kıldan incedir Sultanım…”
-
“Eeee!”
-
“Sultanım, herhangi bir Havra'dan (Sinagog) rastgele bir hahamı izahsız yaka-paça
tutuklayın, bir hafta tutun. Bakın neler olacak…”
Dediği yapılmış adamın. Bütün
azınlıklar bir olmuş, başlarında Museviler,
“Ne oluyor, bu ne zulüm? Bizim din
adamımıza biz kefiliz, ne gerekirse söyleyin yapalım, o masumdur, gerekirse
kefalet ödeyelim…” demişler. Çevre ülkelerden bile elçiler gelmiş ricacı. Elçiler mektup üstüne
mektup getirmiş. Bir hafta dolunca, adam:
-
“Sultanım, artık bırakmak zamanıdır” demiş. Haham bırakılmış, azınlıklar mutlu, Sultan’a teşekkürler, hediyeler gırla gidiyor.
Adam,
-
“Aynı işi herhangi bir kiliseden herhangi bir papaz için yaptırınız Sultanım”
demiş. Aynı şekilde bir papaz derdest edilip yaka-paça alınmış Pazar ayininden. Haham için yapılan tepkiler artarak papaz için de yapılmış. Haftası dolunca da serbest bırakılmış papaz.
Mutluluk ve sevinç gösterileri daha bir fazlalaşmış, teşekkürler, şükranlar…
Din adamlarına kavuşmanın mutluluğuyla daha bir sarılmışlar birbirlerine…
Sultan:
-
“Bitti mi?” demiş adama.
Adam:
-
“Sultanım son bir iş kaldı, sonra hüküm zamanıdır izninizle” demiş.
-
“Şimdi nedir isteğin?”
-
“Efendim, payitahtımız Bursa’nın en sevilen, âlimini alınız minberinden…”
Adamın dediğini yapmışlar, Ulucami imamını Cuma hutbesinin ortasında almışlar,
yaka-paça götürmüşler.
Bir
Allah’ın kulu çıkıp da, “ne oluyor, siz ne yapıyorsunuz? Hiç olmazsa vaazı
bitene kadar bekleseydiniz”, gibi tek bir kelâm etmemiş. Ne imamın peşinden giden olmuş, ne de arayan soran. Bir hafta geçmiş. “İmamımız nerde, neden tutuklandı, suçu nedir” diye gelen yok, giden yok..! Halk
hâlinden memnun. Dedikodular başlamış. Koca âlim
için:
-
“Biz de onu adam bilmiş, hoca bellemiştik…”
-
“Kim bilir ne suç etti de tevkif edildi!”
-
“Vah vah! Acırım arkasında kıldığım namazlara…”
-
“Sorma, sorma…”
Padişah,
kadı ve adam izliyorlarmış olup-bitenleri. Sonunda Padişah çeşmeyi yaptırana
sormuş:
-
“Eee, ne olacak şimdi?"
Adam:
-
“Bırakma zamanıdır. Bir de özür dileyip helâllik almak lâzımdır hocadan.”
“Haklısın” demiş padişah. Denilenin yapılması için emir buyurmuş ve adama
dönmüş.
- "Sonuç"
Adam başı önünde konuşmuş:
-
“Ey büyük Sultanım, siz irade buyurunuz lütfen, böyle Müslümanlara su helâl
edilir mi?”
Sultan
acı acı tebessüm etmiş:
-
“Hava bile haram, hava bile!” demiş.
Kıssadan hisse:
VATANINA,
BAYRAĞINA, MİLLETİNE, DEVLETİNE SAHİP ÇIKMAYANA Herşey haram....
(ALINTI)
.
Ziyaretiniz için teşekkürler..